Ashab-ı Kehf Olduk
Yeni bir yol inşa ederken,
Kaçını yıktık?
Yeni birşey öğrenirken,
Kaçını unuttuk?
Kandırılmış zihinlerle
Kapatılmış bir kalple
Boş gözlerle kaç ömür yuttuk?
Yanan gönlümüzü,
Hep avuttuk…
Çünkü bir avuçtuk
Sesimiz çıkmaz, halimiz görülmezdi…
Korktuk, korkutulduk
Bıraktık meydanları
Odamızda bir koltuk
Karanlıkta oturduk
Düşündük durduk
Sorunu başkasında bulduk…
Artık kendimizden bihaber
Duyulmaz saatler kurduk
Şimdi bu karanlık çağda
Bir Ashab-ı Kehf olduk…
Edanur Yılmaz