Ey ümmetin vaktiyle dağları titreten yiğitleri!
Ey düşmanın adını duyduğunda dizlerinin bağı çözüldüğü adamlar!
Nerede o göğsünü siper edenler?
Nerede o gözünü kırpmadan hak için ölüme yürüyenler?
Bir zamanlar zulüm, sizin varlığınızla hesap yapardı.
Hadsiz, bir söz söylemeden önce bin kez düşünürdü.
Şimdi ne oldu size?
Hangi korku çöktü yüreğinize de susarsınız?
Hangi rahatlık köreltti ruhunuzu da bakmazsınız?
Siz, çınar gibi dimdik durması gerekenler,
Hurma kütüğüne mi döndünüz?
Ümmet yanıyor, mazlumlar feryat ediyor,
Ve siz hâlâ susuyorsunuz.
Yoksa sesiniz mi gitti, yoksa vicdanınız mı?
Büşra cengiz
