Bir Yudum Menkîbe -1-

İCMÂNIN DİNDE DELİL OLMASININ BEYANI[1]

                Beyhaki, kendi senedi ile Müzeni’den veya Rebi’den nakletti ki; Müzeni veya Rebi’ dedi ki:

                “Biz, birgün İmam Şafii’nin yanında iken cübbesi, sarığı ve yünden izarı olan ve elinde de asası bulunan ihtiyar bir zat geldi. İmam Şafii rahmetullahi aleyh ayağa kalkıp elbisesini düzelterek tekrar yerine oturdu. İhtiyar zat selam verip oturdu. İmam Şafii de selamını alarak ihtiyar zata hürmetle baktı ve:

– “Buyrun, arzunuz nedir?” dedi.

İhtiyar zat dedi ki:

– “Allah-u Teâlâ’nın dininde delil olan şey nedir?”

İmam Şafii rahmetullahi aleyh dedi ki:

– “Allah-u Teâlâ’nın kitabıdır.”

İhtiyar zat:

– “Sonra hangi şeydir?” dedi.

İmam Şafii rahmetullahi aleyh:

– “Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellemin sünnetidir.” dedi.

İhtiyar zat:

– “Daha sonra hangi şeydir?” dedi.

İmam Şafii rahmetullahi aleyh bir müddet susup düşündü.

İhtiyar zat, İmam Şafii’ye dedi ki:

– “Sana, ümmetin ittifakını Kur’an’dan delillendirmek için üç gün mühlet veriyorum. Eğer bulamazsan bundan dolayı Allah’a tevbe etmelisin.”

İmam Şafii’ nin yüzünün rengi değişti. Sonra gidip üç gün dolmadan dışarı çıkmadı.

Rebi’ dedi ki: “İmam Şafii rahmetullahi aleyh, üç gün sonra yanımıza çıktığında yüzü, elleri ve ayakları şişmiş bir vaziyette idi. O, bu haline rağmen oturdu. Çok geçmeden ihtiyar zat çıkageldi. Selam verdi ve oturdu. İmam Şafii’ye dedi ki:

– “Bana istediğim cevabı ver.”

İmam Şafii dedi ki:

– “Evet. Allah-u Teâlâ buyurur ki: Eu’zubillahi mine’ş şeytani’r racîm, Bismillahirrahmanirrahim.

‘Kim kendisine doğru olan şey açıklandıktan sonra Rasûlle tartışırsa ve mü’minlerin yolundan başka bir yola saparsa onu döndüğü tarafa döndürürüz. Cehenneme atarız. Orası ne kötü bir dönüş yeridir.’ (Nisa, 115)

Allah-u Teâlâ bu ayette, mü’minlerin yolunu takip etmeyen kişiyi azaba çekeceğini bildirmektedir. Eğer mü’minlerin yolunu takip etmek farz olmasaydı bu yolu takip etmeyen şahıs azaba uğratılmazdı.“

İhtiyar zat:

– “Doğru söyledin.” dedi ve kalkıp gitti.

İhtiyar gittikten sonra İmam Şafii rahmetullahi aleyh dedi ki:

“Bu üç gün müddetinde her gün Kur’ân’ı üç sefer okuyup taradım ve bu ayeti buldum.”

Menkıbeden Çıkarılacak Dersler

1- Dinimizde Kur’ân ve Sünnetten sonra mü’minlerin icması da delil ve kaynaktır ve bu delil, hevaperestlerin bence’lerine tercih edilir!

2- Üzerinde İslam emaresi görünsün veya görünmesin birisi gelip selam verdiği zaman onun selamı güzel bir şekilde alınır ve misliyle mukabelede bulunulur.( Akide testine tabi tutulmaz!)

3- İhtiyar zatlara karşı hürmette bulunmak peygamber varislerinin ahlakıdır.

4- Dinimizle alakalı hususlarda soru sorulacak merci, alimlerdir.

5- Sorulan sorulara açık, net ve laf kalabalığı yapmadan muhatabımızın anlayacağı şekilde cevap vermek kişinin dinî anlayışının güzelliğindendir.

6-Bilmediğimiz konularda konuşmak ve fetva vermek caiz değildir ki böyle yapanlar Efendimiz aleyhisselamın bazı hadislerinde cehennemle tehdit edilmiştir.

7- Rasulullah’ın ve mü’minlerin yolunu terk edip hevamıza veya hevaperestlerin hevasına uymak cehenneme götüren bir iştir.

8- Cevabını bilmediğimiz bir konuyu araştırmak için mühlet istemek ve araştırmak kınanacak bir durum değildir! Velev ki hakkımızda “Hiçbir şey bilmiyor.” denilecek olsa da!

9- Dört yıllık basit bir üniversite diplomamız var diye kendimizi, İslam hakkında İmam Şâfii kadar veya diğer alimler kadar konuşmaya hak sahibi görmemek ve haddimizi bilmek güzel bir Müslüman olduğumuzun alametidir.

Allah azze ve celle, İmam Şâfii başta olmak üzere bütün ulema ve meşayıhımıza rahmet eylesin ve bizi onların mübarek yolundan ayırmasın. Âmin.

Ve’l hamdu lillehi rabbi’l âlemîn…

Muhammed Sabri ALTUN

20 Şa’ban 1442 / 2 Nisan 2021

---

[1]Bu menkıbe, İmam Suyutî rahmetullahi aleyhin, “Akidede Sünnetin Yeri” ismiyle Türkçeye tercüme edilen “Miftâhu’l Cenneh fi’l İhticâcı bi’s-Sünne” adlı eserinden iktibas edilmiştir.