Ne ara bu kadar düştük?

Bil ki insanların kusurlarını araştırmak kötü bir Müslüman olmanın ve fitneci bir karakter sahibi olmanın sonucudur.

Düşünün, İnsanlar nasıl olurda İnsanların hata ve kusurlarının ifşa olması ile mutlu olabilir, bu ne zelilliktir.
Kardeş dediğinin başına gelene nerde ise zil takıp oynayacak kadar sevinecekler var bu nasıl süfli bir seviyedir.
İnsanların yüz yüze kaldığı iftiralara “Hak ettin, buldun” diyerek egosunu tatmin etmek nasıl bir psikolojik travmanın etkisidir? Cidden anlamakta zorlanıyorum…
İnsanlar hata etti ise onların ve Rabblerinin sorunudur. Sizi ilgilendiren ve enteresan eden şey nedir?
Güzel kardeşlerim…
Sizler neden kendi nefsinize bakmıyorsunuz?
Çok mu temiz ve günahsızsınız?
Bu hayatın en temiz insanı siz misiniz?
İnanın insanlar ile uğraşacak kadar ucuz olmak bile size günah olarak, eksik olarak ve kusur olarak yeter… Kendi nefsinizi kandırmayınız…. “Ben aslında şunun için yaptım, sorguladım ve araştırdım. Ya da sadece sordum” gibi ucuz bir cümle ile kendi nesfsinizi temize çıkarmayınız… Yaşanmış bir günahı araştırmak bile tecessüz günahı iken yaşanmamış iftirayı araştırıp yaymak için fırsat kollamak nasıl bir fitne, günah ve ucuzluktur… Duydukça acıma hissim kabarıyor…
İnanın temiz yürekli Yusuf bile kendisini savunurken sizin kadar riyakar bir cümle kurmadı. Tevazu ile dedi ki;
“Ben nefsimi temize çıkarmıyorum. Çünkü nefis, rabbimin acıyıp koruması dışında, daima kötülüğü emreder; şüphesiz rabbim çok bağışlayan, pek esirgeyendir.” (Yusuf 53)