Ey zorba ve hak hukuk bilmeyen kişilerce hakkı gasp edilen, Çin zulmü altında, toplama kamplarında güneşe bile mahrum kalan, işkencelerle güçsüzleştirilmiş mazlum. Ey hakkı çiğnenen mahrum! Ey yeryüzünün ezilmişi, yalın ayaklısı… Sen ki hakların...
Biz, “Musibet, imtihan” dendiği zaman; sadece düşmanımız tarafından korkutulmayı, hapsedilmeyi, eziyet görülmeyi, öldürülmeyi ya da başımıza gelecek bir felaket zannediyoruz. Hâlbuki bizler en yakınımızdakilerle her an her saniye imtihan oluyoruz, bunun farkında değiliz. Bizler...
Ne çok hamdedecek sebebimiz var bizim değil mi? Farkında mıyız acaba nimetlerin. Yoksa katılaştı mı kalplerimiz? Nede çok duyarsızlaştık değil mi? Sosyal medya kullanıcılarına sık sık diyorum; “Ne olur, Müslümanların acılarını görsel olarak sansürsüz...
Bugün yüreğimizdeki en büyük yara şudur ki; bir zamanlar aynı yolu ve aynı istikameti paylaştığımız Müslümanlar istikamet değiştirip üstümüze üstümüze gelmeye başladılar. Yol değiştiren onlar iken saldırıya uğrayan bizler olduk. Onlara...
Öyle amacım görsel sunum falan değil. Ürkek fincanlıların din anlayışı üzerine bir şeyler yazmak istedim. Güncel meselelerden yazmak istemiyorum lâkin, uyarı yapanlar bu sefer anlayış gösterin, sorgulamayın. Zamanın gerçeklerini bilmeyenlerin cahil olduğunu söyleyen Ibni...
TAKİP ET:
Daha Fazla
